Geschiedenis van zeilschip Abel Tasman
Tweemastschoener Abel Tasman werd in 1913 op de scheepswerf van Pattje te Waterhuizen (Nl.) gebouwd voor de zeilende vrachtvaart op de Noord- en Oostzee. Zij ging onder de naam Hermann naar Breiholz in Duitsland. In de beginjaren was ze puur een zeilend vrachtschip.
In latere jaren is Hermann verkocht naar Denemarken (Norresundby). Ze kreeg de naam Laksen en haar romp werd vergroot. Ze kwam als coaster in de kustvaart tot eind jaren 80. In de winter van 1989 is ze omgebouwd tot een comfortabel charterschip. De romp werd ingekort op dezelfde wijze als Hermann destijds gebouwd was. Hierdoor werd het een traditioneel zeilschip. De naam Laksen werd gewijzigd in Atlantis. In 1998 kreeg het schip haar huidige naam Abel Tasman, genoemd naar de Nederlandse zeezeilvaarder Abel J. Tasman, die onder andere in 1642 Tasmanië en een deel van Nieuw Zeeland ontdekte. Hermann is destijds met nog 2 precies dezelfde schepen gebouwd. Ook de andere twee schepen (Willie en Adolf) zijn nog in de vaart. De Abel Tasman komt dus uit een sterk geslacht...
Chronologisch vanaf 1913 tot heden.
Wie was de naamgever van ons zeilschip: Abel J. Tasman?
Abel Janszoon Tasman leefde van 1603 tot 1659. Hij werd geboren in het dorpje Lutjegast in Groningen. Hij kwam jonge leeftijd in dienst bij de de VOC: (Verenigde Oostindische Compagnie). Abel was matroos, stuurman, schipper en tenslotte commandant van meerdere zeegaande zeilschepen die de Nederlandse handel moesten beschermen.
Abel J. Tasman is vooral bekend geworden door de lange ontdekkingsreis van 1642/1643 waarbij Tasmanië en Nieuw-Zeeland werden ontdekt. In 1642 kreeg Abel Tasman de opdracht van de VOC een goede en veilige vaarroute naar Zuid-Amerika te vinden. In die tijd wisten ze bij de VOC al dat de aarde rond is, dus moest hij vanuit Indonesie naar het oosten varen om langs de andere kant van de aarde een zeeroute naar Zuid-Amerika te vinden. Tasman kreeg 2 schepen mee Heemskerck en Zeehaen, stuurman Frans Visscher (onderhandelaar met nieuw ontdekte volkeren) en koopman Isaac Gilsemans (maakte onderweg kaarten van alle nieuwe dingen die ze tegen zouden komen).
In augustus 1642 vertrokken de schepen uit Indonesie. Na een paar weken bleek al dat de schepen moesten worden opgeknapt om de zware reis te kunnen voortzetten. Na 10 maanden varen kwam eindelijk nieuw land in zicht: het nu bekende Tasmanie en een maand later de kust van Nieuw-Zeeland. Omdat ze al zo lang onderweg waren dachten Tasman en zijn bemanning dat het Zuid-Amerika was.
Bron: Abel Tasman Kabinet, W. Bultje, februari 2003Navigeer binnen de pagina
